ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΥΛΙΚΑ

ΕπιστΗμη των ΥλικΩν

Η «Επιστήμη των Υλικών» (“Materials Science”) μελετά σε βάθος και ερμηνεύει τη σχέση δομής (σε ατομική κλίμακα) - ιδιοτήτων (μικρο- και μακροσκοπική κλίμακα) των υλικών. Η γνώση αυτή καθιστά εφικτή την πρόβλεψη των ιδιοτήτων με στόχο ο σχεδιασμός των υλικών να απαντά σε εξειδικευμένες ανάγκες κατά τη λειτουργία των υλικών λαμβάνοντας υπόψη το συνολικό κόστος. Τα προϊόντα λοιπόν σήμερα είναι προσαρμοσμένα στην εκάστοτε εφαρμογή (“fit-for-purpose”). Η μελέτη της φύσης και της δομής μετάλλων – κραμάτων, η «Μεταλλογνωσία», η σύνδεση αυτών με τις μηχανικές και τις λοιπές τεχνολογικές ιδιότητες, τη «Μηχανική των Υλικών» (“Materials Mechanics”), καθώς και ο σχεδιασμός συγκεκριμένων ιδιοτήτων μέσω του απόλυτου ελέγχου της δομής των υλικών, της επεξεργασίας, της κατεργασίας και της μορφοποίησής τους μας μεταφέρει από την «Επιστήμη» στην «Τεχνολογία των Υλικών» (Materials Technology & Engineering). Πολλές φορές χάριν συντομίας οι όροι αυτοί συμπτύσσονται στον όρο «Επιστήμη και Τεχνολογία Υλικών» (“Materials Science & Technology”). Επομένως, εν συντομία μπορούμε να πούμε ότι η επισταμένη μελέτη των μετάλλων, των κραμάτων, των κεραμικών, των ημιαγωγών, των μαγνητικών υλικών, των νανοϋλικών, της δομής και των ιδιοτήτων τους, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της «Επιστήμης των Υλικών» (“Materials Science”) και της «Τεχνολογίας των Υλικών» (“Materials Technology”) και αποτελούν το αντικείμενο ενός μεγάλου διεπιστημονικού χώρου, ο οποίος περιλαμβάνει θεμελιώδεις αρχές από τις βασικές Επιστήμες της Φυσικής, της Χημείας, των Μαθηματικών με εξειδίκευση στη Φυσική της Στερεάς Κατάστασης, στη Θερμοδυναμική, στη Χημική Κινητική, στη Διάβρωση κ.α. .

Η Επιστήμη και Τεχνολογία των Υλικών αναδεικνύει τους κύκλους ζωής των υλικών, τη δομή και τις ιδιότητές τους, καθώς και την λειτουργικότητά τους με όφελος για την Κοινωνία και την Βιομηχανία. Η ανάπτυξη και πρόοδος της τεχνολογίας γίνεται με γνώμονα τις μελλοντικές προκλήσεις και τις κοινωνικές απαιτήσεις για ασφάλεια και ευημερία.